Nευρωμα Μορτον & Μεταταρσαλγια Διαγνωση και θεραπεια με Δυναμικο Υπερηχογραφημα
Η Μεταταρσαλγία είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον πόνο στην περιοχή των κεφαλών των μεταταρσίων οστών (κάτω και μπροστά μέρος του ποδιού). Είναι πιο συνηθισμένη στις μεσήλικες γυναίκες, αλλά και στις γυναίκες που φορούν ψηλοτάκουνα παπούτσια.
Οφείλεται στην πτώση των μεταταρσίων οστών του ποδιού, με αποτέλεσμα το οστό να ακουμπάει με μεγαλύτερη πίεση στο έδαφος. Ανάλογα με το βαθμό ορθοστασίας, το σωματικό βάρος, τον τύπο παπουτσιού τα συμπτώματα της μεταταρσαλγίας, δηλαδή ο πόνος σε κάποιο σημείο του ποδιού, ποικιλει.
Συνήθως ο πόνος εντοπίζεται κάτω από τις κεφαλές του 2ου, 3ου, ή 4ου μεταταρσίου οστού. Χαρακτηρίζεται από τους ασθενείς ως βαθύ, σταθερό άλγος με ή χωρίς καυσαλγία (αίσθημα καψίματος).
Η μεταταρσαλγία μπορεί να οφειλεται και σε αλλα αιτία που μπορεί να συνυπάρχουν με πτώση των μεταταρσίων κεφαλών, όπως το νεύρωμα του Μορτον, η οστεοχονδρίτιδα ή μικρά κατάγματα από την καταπόνηση των μεταταρσίων, σισαμοειδίτιδα, εκφυλιστική αρθρίτιδα των μεταταρσοφαλλαγγικών αρθρώσεων και η μεσοδακτύλια ορογονοθυλακίτιδα.
Το νεύρωμα Morton είναι ένα ογκίδιο που αναπτύσσεται μεταξύ των δακτύλων του ποδιού και προκαλεί έντονο πόνο. Δεν είναι αληθινό νεύρωμα (δηλ όγκος από τον μεσοδακτύλιο νεύρο) αλλα ινώδης ιστός που οφείλεται σε πάχυνση και οίδημα των ιστών γύρω από ένα μεσοδακτύλιο νεύρο. Λόγω της στενής επαφής του ιστού με το νεύρο προκαλείται ]πόνος στο πρόσθιο τμήμα του πέλματος (και μερικές φορές στα δάκτυλα), ιδιαίτερα όταν φοράμε παπούτσια ή πιέζουμε την περιοχή. Σταδιακά ο πόνος επιδεινώνεται με το πέρασμα του χρόνου. Το νεύρωμα του Morton είναι περισσότερο συχνό στις γυναίκες (ιδίως αν φορούν ψηλοτάκουνα παπούτσια) παρά στους άντρες και συνήθως επικεντρώνεται μεταξύ του τρίτου και τέταρτου δακτύλου. Συχνά (60%) συνυπάρχουν πάνω από ένα νευρώματα στο άκρο που όμως δεν έχουν ακόμη δώσει συμπτώματα (σιωπηλά νευρώματα).
Το δυναμικό υπερηχογράφημα θεωρείται διεθνώς η ιδανική μέθοδος για τη διάγνωση των νευρωμάτων Μορτον και την διάκριση τους από τις άλλες αιτίες μεταταρσαλγίας. Η διάγνωση γίνεται με μεγαλύτερη ακρίβεια από την Μαγνητική Τομογραφία γιατί μπορούμε ταυτόχρονα να συσχετίσουμε τα ευρήματα του υπέρηχου την κλινική εξέταση (πίεση του ποδιού σε διάφορα σημεία) ώστε να εντοπίσουμε την ακριβή θέση του προβλήματος. Επίσης ο Υπέρηχος είναι εξέταση πιο φιλική για τον ασθενή, και δεν χρειάζεται ακινησία ή παραμονή σε κλειστό χώρο.
Τέλος, εφόσον εντοπιστεί και τεκμηριωθεί το συμπτωματικό νεύρωμα Μορτον μπορεί να γίνει με τη βοήθεια υπέρηχου καθοδήγηση μιας βελονας με τοπική αναισθησία μέσα στο νεύρωμα για να χορηγηθούν φαρμακευτικές ουσίες με σκοπό να εξαφανίσουν τα συμπτώματα. Χρησιμοποιούνται αλκοόλη, στεροειδή (κορτιζόνη) και αναισθητικά φάρμακα. Η ενεσοθεραπεία υπό καθοδήγηση υπέρηχου μπορεί να επαναληφθεί αρκετές φορές (συνήθως έως 3) και συχνά συνδυάζεται με ορθοτική υποβοήθηση (ειδικά πέλματα για τα παπούτσια). Χειρουργική επέμβαση προτείνεται σε σπάνιες περιπτώσεις και μετά από αποτυχία της ενεσοθεραπείας γιατί συχνά δεν έχει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα αφού αν δημιουργηθεί μετεγχειρητικά ουλή αυτή μπορεί οδηγήσει σε επανεμφάνιση των συμπτωμάτων.
Οφείλεται στην πτώση των μεταταρσίων οστών του ποδιού, με αποτέλεσμα το οστό να ακουμπάει με μεγαλύτερη πίεση στο έδαφος. Ανάλογα με το βαθμό ορθοστασίας, το σωματικό βάρος, τον τύπο παπουτσιού τα συμπτώματα της μεταταρσαλγίας, δηλαδή ο πόνος σε κάποιο σημείο του ποδιού, ποικιλει.
Συνήθως ο πόνος εντοπίζεται κάτω από τις κεφαλές του 2ου, 3ου, ή 4ου μεταταρσίου οστού. Χαρακτηρίζεται από τους ασθενείς ως βαθύ, σταθερό άλγος με ή χωρίς καυσαλγία (αίσθημα καψίματος).
Η μεταταρσαλγία μπορεί να οφειλεται και σε αλλα αιτία που μπορεί να συνυπάρχουν με πτώση των μεταταρσίων κεφαλών, όπως το νεύρωμα του Μορτον, η οστεοχονδρίτιδα ή μικρά κατάγματα από την καταπόνηση των μεταταρσίων, σισαμοειδίτιδα, εκφυλιστική αρθρίτιδα των μεταταρσοφαλλαγγικών αρθρώσεων και η μεσοδακτύλια ορογονοθυλακίτιδα.
Το νεύρωμα Morton είναι ένα ογκίδιο που αναπτύσσεται μεταξύ των δακτύλων του ποδιού και προκαλεί έντονο πόνο. Δεν είναι αληθινό νεύρωμα (δηλ όγκος από τον μεσοδακτύλιο νεύρο) αλλα ινώδης ιστός που οφείλεται σε πάχυνση και οίδημα των ιστών γύρω από ένα μεσοδακτύλιο νεύρο. Λόγω της στενής επαφής του ιστού με το νεύρο προκαλείται ]πόνος στο πρόσθιο τμήμα του πέλματος (και μερικές φορές στα δάκτυλα), ιδιαίτερα όταν φοράμε παπούτσια ή πιέζουμε την περιοχή. Σταδιακά ο πόνος επιδεινώνεται με το πέρασμα του χρόνου. Το νεύρωμα του Morton είναι περισσότερο συχνό στις γυναίκες (ιδίως αν φορούν ψηλοτάκουνα παπούτσια) παρά στους άντρες και συνήθως επικεντρώνεται μεταξύ του τρίτου και τέταρτου δακτύλου. Συχνά (60%) συνυπάρχουν πάνω από ένα νευρώματα στο άκρο που όμως δεν έχουν ακόμη δώσει συμπτώματα (σιωπηλά νευρώματα).
Το δυναμικό υπερηχογράφημα θεωρείται διεθνώς η ιδανική μέθοδος για τη διάγνωση των νευρωμάτων Μορτον και την διάκριση τους από τις άλλες αιτίες μεταταρσαλγίας. Η διάγνωση γίνεται με μεγαλύτερη ακρίβεια από την Μαγνητική Τομογραφία γιατί μπορούμε ταυτόχρονα να συσχετίσουμε τα ευρήματα του υπέρηχου την κλινική εξέταση (πίεση του ποδιού σε διάφορα σημεία) ώστε να εντοπίσουμε την ακριβή θέση του προβλήματος. Επίσης ο Υπέρηχος είναι εξέταση πιο φιλική για τον ασθενή, και δεν χρειάζεται ακινησία ή παραμονή σε κλειστό χώρο.
Τέλος, εφόσον εντοπιστεί και τεκμηριωθεί το συμπτωματικό νεύρωμα Μορτον μπορεί να γίνει με τη βοήθεια υπέρηχου καθοδήγηση μιας βελονας με τοπική αναισθησία μέσα στο νεύρωμα για να χορηγηθούν φαρμακευτικές ουσίες με σκοπό να εξαφανίσουν τα συμπτώματα. Χρησιμοποιούνται αλκοόλη, στεροειδή (κορτιζόνη) και αναισθητικά φάρμακα. Η ενεσοθεραπεία υπό καθοδήγηση υπέρηχου μπορεί να επαναληφθεί αρκετές φορές (συνήθως έως 3) και συχνά συνδυάζεται με ορθοτική υποβοήθηση (ειδικά πέλματα για τα παπούτσια). Χειρουργική επέμβαση προτείνεται σε σπάνιες περιπτώσεις και μετά από αποτυχία της ενεσοθεραπείας γιατί συχνά δεν έχει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα αφού αν δημιουργηθεί μετεγχειρητικά ουλή αυτή μπορεί οδηγήσει σε επανεμφάνιση των συμπτωμάτων.