Ελαστογραφια shear wave & strain

Η υπερηχογραφική ελαστογραφία είναι μια νέα τεχνική που χρησιμοποιεί τους υπερήχους για να εκτιμήσει τη ελαστικότητα (σκληρότητα) των ιστών. Μελέτες των τελευταίων χρόνων δείχνουν ότι η ελαστογραφία μπορεί να δώσει χρήσιμες πληροφορίες για διαφορική διάγνωση καλοήθειας από κακοήθεια με βάση τα επίπεδα σκληρότητας μιας βλάβης. Η παρουσία σκληρών περιοχών με συγκεκριμένο πρότυπο κατανομής σε ένα όζο έχει συσχετιστεί με την πιθανότητα κακοήθειας. Έτσι, ο ιατρός έχει μια παραπάνω πληροφορία την οποία συνεκτιμά με τα υπόλοιπα ευρήματα για να εκτιμήσει ένα όζο του θυρεοειδούς ως καλοήθη ή κακοήθη.

Υπάρχουν δυο τύπων ελαστογραφίες: η ελαστογραφία πίεσης (stain) & η ελαστογραφία επιμηκών κυμάτων (shear wave). Οι δύο τεχνικές διαφέρουν στον τρόπο εκτέλεσης και στην τεχνολογία τους και δίνουν αποτελέσματα που αξιολογούνται με διαφορετικό τρόπο.

Στο ιατρείο μας διαθέτουμε και τις δύο τεχνικές ελαστογραφίας.

Από μελέτες έχει προκύψει ότι η ελαστογραφία στον θυρεοειδή είναι χρήσιμη:

• για να επιβεβαιώσει την ανάγκη για παρακέντηση, αν ο όζος με βάση τα χαρακτηριστικά στο κλασικό υπερηχογράφημα κατατάσσεται ως ενδιάμεσης υποψίας για κακοήθεια. Σε αυτή την περίπτωση, αν από την ελαστογραφία προκύπτουν ύποπτα αποτελέσματα, τότε η ανάγκη παρακέντησης επιβεβαιώνεται
• για να παρακολουθήσει όζους στους οποίους έχει προηγηθεί παρακέντηση, η οποία δεν έχει δείξει κακοήθεια. Σε αυτούς τους όζους, που είναι πιθανότατα καλοήθεις, αν η ελαστογραφία που είναι καθησυχαστική, δεν απαιτείται άλλη παρακέντηση
• για να εντοπιστεί η πιο ύποπτη περιοχή για λήψη υλικού κατά τη διάρκεια της παρακέντησης. Σε έναν όζο με ανομοιογένεια στην σύσταση ή σε ένα μεγάλο όζο, οι η ανίχνευση περιοχών με μειωμένη ελαστικότητα καθοδηγεί την δειγματοληψία

Η ελαστογραφία σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστά το υπερηχογράφημα ή την παρακέντηση αλλά δίνει μια επιπλέον πληροφορία που συνεκτιμάται με τις υπόλοιπες για τον χαρακτηρισμό του όζου και την λήψη αποφάσεων.

Η ελαστογραφία έχει δυσκολίες στην εκτέλεση και στην ερμηνεία και πρέπει να εφαρμόζεται από γιατρούς με κατάλληλη εκπαίδευση και εμπειρία, διαφορετικά μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένα αποτελέσματα και επικίνδυνες γενικεύσεις.